Ey gönül, kuşa benzerdîn,
Kafesler sana dar gelîr;
Bîr yerde durmaz gezerdîn,
Hapîslîk sana zor gelîr.
Ey gönül, acayîp huyun,
Boğazından geçmez tayın,
Acır testîndekî suyun;
Aklına nazlı yâr gelîr.
Gözlerîn uzağa bakar,
Kîmden ne bekledîğîn var?
Yâr semtînden gelen rüzgar
‘Senî unuttu! ‘ der gelîr.
Bakmazsa senîn yüzüne
Çok görme elîn kızına;
Dışarda serbest gezene
Hapîste yatan hor gelîr.
Ayağında gezen îtler,
Başının üstünden atlar;
Hapîse düşen yîğîtler
Yârî dışarda kor gelîr.
