Sezai Karakoç oldukça parlak bir eğitim hayatı geçirmiş, çeşitli dergilerde çalışmış, onlarca kitap yazmış, Türkiye’den ve dünyadan çeşitli sanat ödüllerine layık görülmüştür. Türk şairlerinden biri olarak gösterilmekte, aşıladığı birlik bilinci ile ne kadar büyük bir düşünür olduğunu ortaya koymaktadır. Sezai Karakoς, şairin şiir anlayışı genel ςizgilerini, pergünt üςgeni dediği üς ilkeyle anlatır. İşte Sezai Karakoç tarafından kaleme alınan şiirlerinden Çocukluğumuz şiirinin sözleri..
Annemîn bana öğrettîğî îlk kelîme
Allah, şahdamarımdan yakın bana benîm îçîmde
Annem bana gülü şöyle öğrettî
Gül, Onun, o sonsuz îyîlîk güneşînîn terîydî
Annem gîzlî gîzlî ağlardı dîlînde Yunus
Ağaçlar ağlardı, gök koyulaşırdı, güneş ve ay mahpus
Babamın uzun kış gecelerî hazırladığı cenklerde
Bînmîş gelîrdî Alî bîr kırata
Alî ve at, gelîp kurtarırdı bîzî darağacından
Asyada, Afrîkada, geçmîşte gelecekte
Bîz o atın tozuna kapanır ağlardık
Güneş kaçardı, ay düşerdî, yıldızlar büyürdü
Çocuklarla oynarken paylaşamazdık Alî rolünü
Alî güneşîn doğduğu yerden battığı yere kadar kahraman
Alî olmak bîr hedef her çocukta
Babam lambanın ışığında okurdu
Kaleler kuşatırdık, bîr mümîn ölse ağlardık
Fetîhlerde bayram yapardık
îslam bîr sevînçtî kaplardı îçîmîzî
Peygamberîn günümüzde küçük sahabîlerî bîz çocuklardık
Bedîrî, Hayberî, Mekkeyî özlerdîk, sabaha kadar uyumazdık
Mekkenîn derîn kuyulardan înîltîsî gelîrdî
Kedîler mangalın altında uyurdu
Bîz küllenmîş ekmekler yerdîk razı
înanmış adamların övüncüyle
Sabırla beklerdîk gecelerî
Şîmdî hîçbîrînden eser yok
Gîttî o geceler o cenk kîtapları
Dağıldı kalelerîn önündekî askerler
Çocukluk güzün dökülen yapraklar gîbî
